Pterjium tedavi edilmezse ne olur ?

Pterjium Tedavi Edilmezse Ne Olur? Toplumun Gözünden Bedenin Sessiz Çığlığı

Bir Sosyoloğun Gözünden: Bedenin Hikâyesi, Toplumun Aynası

İnsan bedenini yalnızca biyolojik bir varlık olarak görmek büyük bir yanılgıdır. Toplumsal yapıların ve bireylerin etkileşimini anlamaya çalışan bir araştırmacı olarak, bedenin yalnızca etten kemikten oluşmadığını; aynı zamanda kültürün, normların ve kimliğin de bir yansıması olduğunu düşünürüm. Pterjium — halk arasında “gözde et yürümesi” olarak bilinen bu rahatsızlık — sadece tıbbi bir mesele değildir; toplumsal olarak da bedenin bize anlatmaya çalıştığı bir hikâyedir.

Peki, pterjium tedavi edilmezse ne olur? Sadece göz sağlığını mı kaybederiz, yoksa toplumun “görme biçimleri” de mi bulanıklaşır?

Toplumsal Normların Göz Üzerindeki Baskısı

Bir göz hastalığını bile anlamaya çalışırken, toplumun beden üzerindeki etkisini göz ardı etmek mümkün değildir.

Toplum, bedeni sürekli şekillendirir; ona görevler, roller ve anlamlar yükler. Pterjium gibi görünür hastalıklar ise bu biçimlendirmenin kırıldığı anları gösterir. Çünkü toplum, “kusursuz” bir görünüm bekler.

Bu durumda, tedavi edilmeyen bir pterjium sadece sağlık açısından değil, sosyal anlamda da bir dışlanmışlık yaratabilir. İnsanların bakışları, yorumları, hatta meraklı soruları, kişiyi kendi bedeniyle yabancılaştırabilir.

Görmek ve Görülmek Arasındaki Gerilim

Modern toplumda “görülmek” bir değer ölçütü haline gelmiştir. Sosyal medya çağında, yüz — özellikle göz — bireyin kamusal kimliğini temsil eder.

Bir göz rahatsızlığı, estetik normlara uymadığı anda bireyi görünmezleştirebilir. Pterjium tedavi edilmezse ne olur?

Tıbbi açıdan görme bozukluğu ilerler; ancak sosyolojik açıdan kişi toplumun “göz bebeklerinden” dışarı itilir.

Bu, bireyin kendini ifade etme biçimini, özgüvenini ve sosyal ilişkilerini derinden etkiler.

Toplumsal normlar, hastalıkları bile utançla ilişkilendirebilir. Bu yüzden birçok insan gözdeki bu et yürümeyi gizlemeye, tedaviyi ertelemeye yönelir. Oysa bu erteleme, sadece görme yetisini değil, toplumsal aidiyet duygusunu da zedeler.

Cinsiyet Rolleri ve Görünürlüğün Yükü

Toplumsal cinsiyet, hastalıkla baş etme biçimimizi bile belirler.

Erkekler genellikle yapısal işlevlere odaklanır: “Çalışabiliyor muyum?”, “Görevimi yerine getirebiliyor muyum?” gibi sorular onlar için belirleyicidir.

Bu nedenle bir erkek için pterjium, çoğu zaman sadece “görmeyi engelleyen bir et parçası”dır. Tedavi gerekliliğini, işlevselliği üzerinden değerlendirir.

Kadınlar ise ilişkisel bağlar üzerinden düşünür: “İnsanlar bana nasıl bakıyor?”, “Bu rahatsızlık beni sosyal çevremde nasıl gösteriyor?” gibi sorular daha baskındır.

Bu fark, kültürel olarak öğretilmiş cinsiyet rollerinin bir sonucudur. Kadınların görünürlüğe, erkeklerin işlevselliğe atfettiği anlam, hastalık deneyimini bile farklılaştırır.

Kültürel Pratiklerde Gözün Sembolü

Pek çok kültürde göz, “ruh aynası” olarak görülür. Nazar, bakış, göz teması… Hepsi toplumsal anlamlarla yüklüdür.

Bu yüzden gözde oluşan bir bozukluk, sadece sağlık sorunuyla değil, kültürel kaygılarla da ilişkilendirilir.

Bazı toplumlarda göz hastalıkları, “uğursuzluk” ya da “negatif enerji” olarak yorumlanabilir. Bu durum, bireyin hastalığı kabullenmesini daha da zorlaştırır.

Tedavi edilmemiş bir pterjium, bu tür yanlış inanışların gölgesinde hem fiziksel hem de psikolojik olarak büyür.

Toplumun Göz Sağlığına Dair Kör Noktaları

Sağlık sistemleri genellikle bedensel bozuklukları bireysel bir sorun olarak görür.

Oysa sosyolojik açıdan bakıldığında, bir hastalığın tedavi edilmemesi çoğu zaman toplumsal bilinç eksikliğinin sonucudur.

Göz sağlığına dair farkındalık, eğitim seviyesi, ekonomik durum ve kültürel algılarla yakından ilişkilidir.

Kırsal bölgelerde ya da düşük gelirli gruplarda, “geçer” denilerek ertelenen bir pterjium, görme kaybına kadar gidebilir.

Bu durum, bireysel bir trajedi olmanın ötesinde, sağlık politikalarının sosyal adalet boyutunu da gündeme getirir.

Bir Toplum Ne Kadar Görüyor?

Pterjium tedavi edilmezse ne olur?

Tıbben cevap nettir: görme azalır, rahatsızlık büyür.

Ama sosyolojik cevap daha derindir: toplumun “görme biçimi” bozulur.

Bir toplum, bireyinin bedenini görmezden geldiğinde, aslında kendi yapısal sorunlarını da görmez. Bir bedenin gözündeki rahatsızlık, toplumun vicdanındaki bulanıklığın yansıması olabilir mi?

Sonuç: Beden, Toplumun Aynasıdır

Pterjium tedavi edilmezse, yalnızca bir göz değil, bir toplumsal görme biçimi de yara alır.

Bedenin sağlık durumu, toplumun kendi sağlığıyla doğrudan bağlantılıdır.

Bir araştırmacının gözüyle bakıldığında, her göz hastalığı bir toplumsal metafordur: Görmeyi ihmal eden birey, farkındalığı ihmal eden toplumun bir parçasıdır.

Senin gözün neyi görmekten kaçıyor?

Belki de en çok ihtiyacımız olan şey, sadece gözümüzü değil, toplumun kalbini de tedavi etmektir.